M.ö 399 yılında Atina'da bir hücrede geçer hikaye ve hücrenin içinde açılır perde. M.Ö. 399 yılında Atina'da yaşananlar şekil bile değiştirmeden 2010 yılının kültür başkenti diye övündüğümüz İstanbul'umun hücrelerinde de yaşanıyor... Düşünmek büyük suç, hala birileri korkuyor konuşmaya ve hatta düşünmeye. M.Ö. 399 yılında olduğu gibi kralın işine gelmeyen cümleler ölüm cezası ile sonuçlanıyor. Geçen asırlar içinde tek değişiklik ise ölüm cezasının, ömür boyu hücre cezasına dönüşmüş olması. Eğer düşünmeyip eylem ile sonuçlandırdıysanız suçunuzu size ait bir adanız bile oluyor,eğer sadece düşündüyseniz ne adası hücre bulursanız şanslısınız.
Sokrates M.Ö 399 yılında halkı bilgilendirdiği için ölüm cezasına çarptırılır, son gecesinde gardiyan zehrini hazırlarken Sokrates'in bir kaç cümlesi ile düşünebildiğini anlar fakat bazı insanların düşünebilmesi bile tehlikelidir. Sokrates'in karısının onu kaçırmak için gelmesi ile artık hücrede iki tane Sokrates vardır. Dönemin bazı düşünürleri sadece karlın istediklerini düşündükleri için o hücrede değildirler. 2 Sokrates birbiri ile konuşurken kendimi de hiç yabancı olmadığım bir konuşmanın içinde buldum, oyun dün yazılmış da bugün oynanıyor gibi bir kaç isim değişikliği ile replikler değişmeden bire bir günümüze uyarlanabilir sorunsuzca.
Sokrates'in karısı o zamandan bu zamana değişmeyeni özetler: tek düşünebilen canlı olan insan neden öldürür birbirini? O sırada iki Sokrates kavga etmektedir ve bu kavga sırasında Sokratesler aşık oldukları kadının ölümüne sebep olurlar. tam bu sahne esnasında Küçük İskender'in "hiç bir silah yaralamaz insanı başka bir insan olmadan" sözü geldi aklıma. Kendi içimizdeki bizle kavga ederken en sevdiklerimizi öldürüyoruz galiba istemden. Sokratesler son horozda öttükten sonra balaban zehrini içerek hayatlarına veda ederler... düşünebildikleri hayatlarına...
Yüzyıllar geçsede değişmeyecek tek şey düşünmenin büyük bir suç olduğu helede iktidarın istemediğini düşünüyorsan ölmekten başka şansın kalmıyor.
M. AYSİMA DÖŞEREL
> Grup 4 <
